Centralne Zaburzenia Przetwarzania Słuchowego jedną z przyczyn trudności w uczeniu się

  • Drukuj

Centralne Zaburzenia Przetwarzania Słuchowego najczęściej skutkują opóźnieniem rozwoju mowy lub zaburzeniem rozumienia mowy, a w dalszej konsekwencji powodują trudności w nauce, szczególnie czytania i pisania. Obserwacje wskazują na to, że około połowa dzieci z trudnościami w nauce, z dysleksją, z zaburzeniami uwagi oraz nadpobudliwością wykazuje właśnie zaburzenia przetwarzania dźwięków. W Polsce Centralne Zaburzenia Przetwarzania Słuchowego występuje u 5–7% dzieci w wieku 7–14 lat.

Możemy podejrzewać występowanie niedosłuchu centralnego, jeśli dziecko:

  • Ma trudności ze słyszeniem      w hałaśliwym środowisku lub podczas rozmowy telefonicznej,
  • Ma trudności ze      zrozumieniem wypowiedzi, gdyż przeszkadzają mu inne dźwięki (hałas nie      tylko zagłusza głos innej osoby, ale rozbija jego wypowiedzi na      niezrozumiale fragmenty),
  • Jest bardzo wrażliwe na      hałas,
  • Ma problemy z określeniem      kierunku, z którego dobiega głos,
  • Nie potrafi utrzymywać      skupienia na konkretnych bodźcach, zwłaszcza w  przypadkach obecności      rozpraszających hałasów,
  • Bywa zmęczone po      przebywaniu w głośnym środowisku,
  • Miewa częste bóle głowy,
  • Ma trudności z wykonywaniem      kilkuetapowych poleceń, szczególnie tych podanych w jednym zdaniu,
  • Ma kłopoty ze zrozumieniem      długich rozmów,
  • Nie rozumie wypowiedzi      (słyszałem co powiedziałeś, ale nie wiem co masz na myśli),
  • Ma osłabioną pamięć      słuchowa (na przykład trudności z zapamiętaniem lub powtórzeniem      usłyszanej informacji),
  • Ma trudności z uczeniem się      na pamięć i zapamiętywaniem sekwencji dźwięków (na przykład nazw dni      tygodnia, miesięcy czy tabliczki mnożenia),
  • Myli podobnie brzmiące      słowa,
  • Ma problemy z nauką języka      obcego i poznawaniem nowego słownictwa,
  • Nie zwraca uwagi na osobę      mówiącą,
  • Nadmiernie zwraca uwagę na      bodźce słuchowe, które nie są istotne,
  • Ma trudności z dobrą      organizacją,
  • Ma zaburzoną intonację      (mowa monotonna, cicha, albo odwrotnie bardzo szybka i zbyt głośna),
  • Ma iloraz inteligencji      werbalnej niższy niż ilorazu inteligencji wykonawczej,
  • Słabo radzi sobie podczas      testów psychoedukacyjnych opartych na bodźcach słuchowych,
  • Ma problem z czytaniem,      pisaniem, mową,
  • Popełnia błędy      ortograficzne typu słuchowego,
  • Osiąga dziwnie niskie      wyniki w nauce,
  • Traci słuch.

Jeśli więc obserwujemy wyżej wymienione trudności, powinniśmy rozważyć przeprowadzenie diagnozy w kierunku centralnych zaburzeń przetwarzania dźwięków. Właściwa diagnoza (medyczna) pozwali, bowiem zaopiekować się dzieckiem w szkole.  Poradnia psychologiczno – pedagogiczna wyda opinię wraz ze wskazówkami do pracy z dzieckiem na lekcjach, zaleci odpowiednie formy pomocy specjalistycznej dziecku w szkole i wskazówki do pracy w domu.

Na podstawie artykułu p. Aleksandry Kowalskiej – surdopedagoga z poradni     w Pszczynie.